Wijnmakerij Immich-Batterieberg

Het middengedeelte van de wijnmakerij, dat vandaag nog bestaat, werd voor het eerst vermeld in 908 na Christus in een document van de laatste Oost-Frankische Karolingische koning, Lodewijk IV, waarin een overdracht van het landgoed aan de kerk werd bevestigd.Volgens archeologische schattingen dateert de basis van het gebouw waarschijnlijk uit de tweede helft van de 9e eeuw. Bijzonder bezienswaardig is de dragende basaltzuil in de diepe kelder, die waarschijnlijk werd "gerecycleerd" van een nabijgelegen Romeins landgoed.In de 12de eeuw werd het landgoed als leengoed aan de prinsen van Esch gegeven, omgevormd en uitgebreid, en zo kwam het vandaag bekend te staan als Escheburg. De rechtervleugel van het landgoed, het Franzhaus, werd in de 16e eeuw gebouwd en het landhuis, dat tegenwoordig de linkervleugel van het landgoed vormt, werd in het begin van de 20e eeuw toegevoegd in de rijk versierde Moezel-Franse stijl. De familie Immich heeft een bijzonder grote invloed gehad op de geschiedenis en de ontwikkeling van het wijngoed. Met een wijnbouwgeschiedenis die van 1425 tot 1989 teruggaat, is de familie Immich een van de oudste wijnbouwfamilies aan de Moezel. Aan hen danken wij onze beroemdste wijngaard, de Batterieberg, die tussen 1841 en 1845 met ontelbare springbatterijen tot een van de topwijngaarden van de Moezel werd gevormd (vandaar de ietwat ongebruikelijke wijngaardnaam) en die vandaag de dag, samen met de historisch oudere topwijngaard Steffensberg, tot een van de topwijngaarden van de Moezel behoort, Ellergrub en Zeppwingert - allemaal steile leisteenhellingen die perceel per perceel in de hoogste klasse werden ingedeeld volgens de "Pruisische terreinindeling van 1868" (gebaseerd op de "Classification des Vines" van Napoleon).